Eğitim Sen, açıklama yapmış.

"Basına ve kamuoyuna;

Eğitim Sen İstanbul 6 Nolu Üniversiteler Şubesi olarak halkın isyanına ve demokratik direnişine karşı yürütülen ülke çapındaki devlet terörünü protesto etmek üzere 3-4 Haziran'da iş bırakmaya ve 5 Haziran'daki greve hazırlanmaya karar verdik.

 Üniversite yönetimlerini de bu hafta yapılacak tümsınavları ertelemeye çağırıyoruz.”

Diğer taraftan iletişim uzmanı Sayın Bakanımız da STK yöneticileriyle yaptığı bir toplantıda yaşadığımız olayları ilginç bir üslupla değerlendirmiş.

"Muhalefetin senelerce uğraşsa da başaramayacağı bir şeyi 5 günde başardık" diyen Avcı, "Normal koşullarda bir araya gelmesi düşünülemeyecek birbirinden çok farklı kesimleri, grupları, fraksiyonları toz duman içerisinde birbirleriyle buluşturduk. Yalnız bu gösterilere katılan özellikle gençlere şunu da söyleme ihtiyacı duyuyorum: Bu toz duman dağıldıktan sonra, yanlarında yürüyen bazılarının kimler olduğunu gördüklerinde çok şaşırabilirler. Çünkü medyadan da takip ettiğimiz kadarıyla ve gelen bilgilere göre, birbiriyle imtizaç etmesi, birlikte davranması, birbirleriyle aynı yoldan yürümesi düşünülemeyecek olan farklı kesimlerin bir araya geldiği bir süreç... Yani bu gaz bulutları dağıldığı zaman, koltuğunun altında Orhan Pamuk'un kitabını taşıyan, Açık Radyo dinleyicileri, yanlarında koltuğunun altında ulusol gazeteler taşıyan beyaz bereli çocukları görürlerse hiç şaşırmasınlar" 

Bu ifadeler Milli Eğitim Bakanı Sayın Nabi Avcı’ya ait.

Aynen altını imzalıyorum.

Çok net ve çok sarih.

Hepimiz, eylemlere katılmayanlar dahi dolduruluşa geliyoruz.

Şimdi maksatları aşmak moda.

Bir haddini bilmezlik fırtınası esiyor.

Ne eylemde ahenk var ne de eylemlere karşı çıkanlarda.

Toplumca dengemizi kaybetmek üzereyiz.

Biz, ne kaybettiysek böyle dönemlerde kaybettik.

İletişim kanallarımız kapanmak üzere.

Bundan daha büyük bir toplumsal afet olur mu?

Keşke düşman işgal etseydi de böyle olmasaydı, hiç olmazsa o zaman birbirimizle kenetlenir, konuşur ve anlaşırdık diyeceğimiz günlere doğru iradesiz bir şekilde hızla yol alıyoruz.

Yazık ediyoruz hem kendimize ve hem de ötekileştirdiğimize.

Bir fitne var ortada zahir, böyle durumlarda da en doğru tavır sakin olmaktır.

Bu yazı bir sükûnet çağrısıdır, vesselam.