Özgecan, büyük bir acı bıraktı gitti ardında. Öyle büyük bir acıydı ki bu toplum sağduyusunu kaybetti. Şimdi her kafadan bir ses çıkıyor. İdam cezaları geri gelsin diyen de var Kısas yapılsın diyende. Hatta hadım edilsin diyenler bile çıktı.

 Koskoca ülkede olayı soğukkanlılıkla değerlendiren bir insan evladını duymadım henüz. Duyduğumuzda inanamayacağımız saçmalıklar dolaşıyor ortalıkta. Olayı katil ve maktulün din anlayışı üzerinden değerlendirip toplumu provoke etmeye çalışan müptezellerin yanında dişiliğini nasıl ortaya dökebilirim anlayışı ile sokaklarda kıvırtanlar da çıktı.

Tam bir cinnet geçirmiş millet halinde görünüyoruz. Böyle bir ortamda mantıklı bir analizi kim nasıl yapabilecek? Mümkün mü bu? Şirazesi kaymış milletin.

Bana göre biz topyekûn millet olarak bu suça iştirak ettik. Suçu karartma cürmünü irtikâp ettik. İçine düştüğümüz anlamsız gürültü hepimizin yüzkarası. Kopardığımız vaveyla arşıâlâya yükseldikten sonra kim nasıl sağlıklı düşünüp te bu cürüm şu sebepten dolayı zuhur etmiştir diyebilecektir? Kopardığımız gürültü ne attığımız taşa değdi ne de ürküttüğümüz kurbağalara.

Oysa başka şeyleri konuşmalıydık. Nasıl ve niçin sorularına cevap aramalıydık. Tüm katmanlarıyla halk değil konunun uzmanları konuşmalıydı. Üniversitenin ilgili kürsüleri bilimsel yaklaşımlar serd etmeliydi. Galiba biz demokrasiyi topluca gürültü çıkarma diye anlıyoruz.

Mesela bazıları canavarımız için Kısas istiyoruz diye yazmışlar sosyal medyada. Sanki ülke babasının çiftliği o da kafasına göre şeriat uygulayacak. Başka konularda değil de öfkesi dinsin diye bu konuda kısas uygulayacak. Keyfe bakın ya!

İnancımıza göre bir insan dünyaya tertemiz, günahsız olarak gelir. Özgecan’ın katili de annesinin melek yavrusu idi. Onun annesi talihsiz bir kadındı. Zalim ve anlayışsız bir babaya karılık yapıyordu. Dayanamadı onun kötülüklerine ve ayrıldı. Babasız büyüdü canavarımız. Okulunu bile bitiremedi. Bunu eğitimci meslektaşlarım çok iyi anlayacaklardır.

Şimdi canavarımızın annesi de ağlıyor. Ben o annenin ayağını öperim diyor. Ama kimse beni dinlemiyor ben evimden bile çıkamıyorum. Benim çocuğum kötü bir insan değildi. Onu bu hale birçok etmen getirdi, hangi birini sayayım, diyor.

Biz toplum olarak bu sesi de duymak zorundayız. Öfkemizi biraz kontrol altına alalım. Özgecan’ın yerinde bizim çocuğumuz da olabilirdi diye düşünüyoruz da neden Canavar da bizim çocuğumuz olabilirdi diye düşünmüyoruz. Bence herkes benim böyle bir çocuğum olsa ben onu nasıl normalleştirirdim diye düşünmesi gerekiyor.

Millet olarak bize lazım olan rahmet iklimidir. Suç işleyene de merhametle yaklaşmalıyız. Gazap rüzgârları ile bu ülke yaşanmayacak bir yurda dönüşür.