Sevmek bedelsiz, sevmek emeksiz,  sevmek isteksiz ve sevmek tek taraflı olmaz, olamaz. Vatanı sevmek, memleketi sevmek, taşını sevmek, kayasını sevmek, ırmağını sevmek, çayını sevmek, denizini sevmek, yosununu sevmek ve sevmek toprakta biten her bitkiyi ve onla beslenen her canlıyı ve nihayet insanımı sevmek, her ne olursa olsun.

Gurbete çıktığımda, memleketimin suyunu içen her insanı hemen tanırım. İçim ısınır hemşerim derim, yurttaşım derim, memleketlim derim, kardeşim derim ve sarılırım boynuna. Gurbet türküsünü söyleyerek ayrılırız yollarımıza. Memleket kokar burnumuzda hemen.

Memleketini sevmek ne güzel. Her kime sevdirirse memleket kendini, ne şanslı insandır ki o, vatanı var, özleyeceği çiçekleri, göresi gelinen çimen kokulu tarlaları yada yosunlu dalga sesi ile beyaz bulutlarda takılmadan uçan uçurtması var.

Türkiye’miz, memleketimiz, devletimiz, bayrağımız ortaktır. Irkı, dili, dini ve ne varsa bu topraklarda farklı olan,  bir bardak suyunu içmişse aynı buluttan ya da ekmeğini yemişse aynı tarlanın buğdayından kardeştir. Tarih ve dedelerimin Çanakkale’deki kanı şahidimdir. Tüm insanlarımızla, doğmuş ve doğacak tüm nesillerimizle. Siz biliyorsunuz ne kadim bir toprakta, ne kadim bir kaderin ortaklarıyız. Artık bırakın bu çelişkili oyunları ve birlik olalım ne olur gidin evlerinize ve öpün ellerinden analarınızın. Helallik isteyin özlem dolu günlerinizden ve büyük bir Türkiye’yi hediye edelim yarınlarımıza, çocuklarımıza. Tek yürek, tek bilek Akif kadar, Nazım kadar ve nice memleket sevdalısı kadar sevelim birbirimizi. Sevmek yeter bize sevelim birbirimizi bu yeter iki cihanda.Allah’a emanet olun.

         Mahmut Selçuk

www.mahmutselcuk.com