Adana’da emniyet teşkilatının, risk altındaki çocuklara yönelik yaptığı çalışma takdire şayan. Bu nedenle bazı ulusal gazetelerimizin ilk sayfasında yer aldı. Haberi okumayanlar için hatırlatalım. Polisimiz, eyleme katılan çocuklar için bir proje hazırlamış. Bu çocuklardan halk dansları topluluğu oluşturmuş. Anadolu Ateşi’nin de katkılarıyla çocuklarımız eğitime alınmış. Çocuklar, polislerimizle birlikte sinema izlemeye gitmişler. Bu çocuklarımızdan koro oluşturulmuş ve 4 dilde şarkılar öğretilip gösteriler yapılmış.

Bu konuda daha öncede defarlarca açıklamada bulunmamıza rağmen Milli Eğitim Bakanlığı gelişmeleri seyretmeye devam ediyor. Bu çocuklara yönelik ne bir çalışma yapıldı ne proje arayışına girildi. Gerek risk altındaki çocuklara gerekse okul saatinde okula gelemeyerek, terör örgütünce eylemlerde kullanılmış çocuklara öncelikle eğitim camiasının çıkması gerek. Eğitim, bizim sorumluluğumuz polisin değil!

İstanbul’da belediye otobüsüne molotof atarak bir kızımızın yanarak ölümüne neden olan 3 çocuk için 24’er yıl mahkumiyet cezası verildi. Bu caydırıcı ceza ailelere ibret olması, çocuklarını bu tür eylemlerden uzak tutmaları için ders niteliğinde.

Barış sürecinde, eylemler sona erdi. Artık yol kesen, otobüsümüze,  askerimize, polisimize taş/molotof atan çocuk görüntüleri yok çok şükür ama bilinmeli ki bu çocukların devlete taş atmaması devleti, vatanı, bayrağı sevdiği anlamına gelmez. Çünkü tutumlar kolay değişmez.

Uzun süre devletten nefret etmesi yönünde telkinlere maruz kalmış bir çocuğun tutumunu değiştirmek ve içtenlikle devletini benimsemesini sağlamak için ciddi çalışmaların yapılması gerekir. Bu da öncelikle Milli Eğitim Bakanlığının görevidir.

Bakanlığımızı, emniyet teşkilatı kadar duyarlı olmaya ve görevini yapmaya davet ediyorum.

Doğan Ceylan
Yönetim Bilimi Uzmanı