Eğitim konularında sesi çok çıkan bir vatandaş bir iddia atmış ortaya, diyor ki MEB dershaneleri kaldırarak büyük bir iş başardığını sanıyor ama dershanelerin yarattığı boşluğun nasıl doldurulacağı konusunda henüz bir politika geliştirebilmiş değil ve herkes kendine göre bir çözüm üretiyor.

İçinde doğru ve yanlışları barındırma becerisini gösteren bu cümleyi biraz didikleyelim.

MEB dershaneleri kaldırmamış ama kaldırıyormuş gibi yapmıştır. İki yönden bu savımızı gerekçelendirelim.

Dershaneleri kapatırken onun yerine okullara kurslar açmak çözüm olamamıştır. Okullarda açılan kursların hali hazırda birçok sıkıntısı var. Oturmuş, verim alınan bir sistem olamadı kurslar.

Dershaneler kapatılmaya çalışılırken bu işten ekmek yiyenlere “tamam kapatacaksınız, lamı cimi yok” denilememiştir. Denilememesinin anayasa ve insan hakları açısından elbette birçok gerekçesi vardır. Burada bu gerekçelere girmiyorum.

Dershaneler kapanmakla bir boşluk mu oluştu. Eğer böyle düşünüyorsanız siz aslında dershane lobisinin üzerine eğitim yazarı örtüsü örtülmüş bir mensubusunuz.

Her şeyden önce dershaneler eğitim politikalarının hata ve kusurlarından neşet etmiş birer arızi kurumlardır. Asıl olmayan yani temel olmayan bir unsur yerinden koparılırsa arkasında bir boşluk oluşturmaz bilakis ayrılmasıyla asıl bünyeyi rahatlatır. Ama rahatlama olmamış ve karşımızda yeni bir habis ur oluşmak üzeredir.

Kötü niyetli urun adı bu sefer örtülü dershanelerdir.

Tenkidimizin merkezindeki arkadaşın doğru tespiti ise oluşan kaotik duruma herkesin kendi kafasına göre bir çözüm önerisi sunmasıdır.

Nedir Örtülü Dershaneler?

MEB ve Bakan Hocamız Sayın Nabi Avcı, bu konuda oldukça net ve açık mesajlar veriyor. Bakın Avcı ne diyor:

“Dershane sektörü uzun yıllardır kamuoyunda sanki olmazsa olma gibi şartlandırıldığı için bu tür algılar ve niyetler de var. Ama bizim bu yaptığımız düzenlemedeki amacımız okulu, öğretmeni, müfredatı merkeze almaktı. Öğrencilerimiz sınava hazırlanırken müfredatın temel alınacağını bilmesi gerekiyor, dershane sorularının değil. Çünkü geçmişte sorular dershane odaklı hale gelmişti. Şimdi bu düzenlemelerden sonra sınavlar da müfredat, okul, öğretmen odaklı olacak. Geçiş döneminde bu tür gel-gitler zihinlerde olabilir. Ama bunların hepsi düzene giriyor. Velilerimiz, öğrencilerimiz telaş etmesinler. Farklı farklı uygulamalara da çok fazla itibar etmesinler. Biz de Bakanlık olarak örtülü dershaneciliğe, okulun merkezden çıkartılmasına, öğretmenlerimizin emeğinin göz ardı edilmesine izin vermeyeceğimizi bir kere daha vurguluyorum.”

Evet, dershaneler eğitim dünyamızın olmazsa olmazları değildir. Ama ne yazık ki bu anlayışta olan veliler ve öğretmenler var. Sadece çocuğunu dershanelere gönderebilmek için bir işe giren ev hanımları var. Bu anlayıştan vazgeçmedikten sonra dershanelerin kapatılması konusunda başarısız olmaya mahkûmuz.

Bir an şöyle düşünebilirsiniz: Neden bu konunun üstüne bu kadar gidiyorsunuz, bırakın her kes işini yapsın.

Bir kere herkesin işini yapmaması bu meselenin kaynağını oluşturuyor. Şimdi başladığımız noktaya dönmenin bir anlamı yok. Ama tekrarda fayda olacağı için sıralayalım.

Dershanelerin vücut bulmasının sebebi yok edilmedikçe siz bu istismar kurumlarını kapatamazsınız. Sadece tabelalarını değiştirirsiniz, o kadar. Bugün temel bilimler lisesi olur yarın başka bir şey. Ama onlar özde dershanedirler. Mantık aynı, eylem küçük istisnalarla aynı.

Yani MEB, dershanelere çeki düzen verme işini bıraksın. Yapması gereken şu:

Bu velilerin dershane aşkı nereden kaynaklanıyor?

Okula isteksiz ve keyifsiz gelen öğrenci dershaneye neden güle oynaya gidiyor?

Okula çok küçük meblağlardaki katkı parasını vermeyen veli neden dershanelere o kadar para akıtıyor?

Sorunların çözümü yine öğretmende. Bakanlık bürokrasisi öğretmen bu konuda ne diyor demeli ve çözümler beraber üretilmeli. Örtülü dershane gerçeği bir karabulut gibi eğitim camiamızı gölgelemekte. Hepimize düşen görev ise eğitimi istismara açık bir hale getirmemektir.