Bir toplumun temeli aile, ailenin temeli de annedir. Sevgi ve şefkatle, fikren ve bedenen sağlıklı nesillerin yetiştirilmesinde her zaman büyük sorumluluk üstlenen anneler, aile ve toplum hayatının temel direğidir. Fert, millet veya insanlık adına hayat dolu, hayatla doğrudan bağlantılı varoluşumuzu gerçek manada tesis edenler annelerdir. Onlar şefkatin, merhametin, iyiliğin, fedakârlığın canlı anıtlarıdır.

Bizi millet yapan değerlerin her birimizde hayat bulmasında, yaşatılmasında en çok annelerin payı vardır. Anneler, saf bilginin, sevgi ve şefkat duygularının, hoşgörünün tükenmez kaynağıdır. Yeni nesillerimizle birlikte gelenek ve değerlerimizin yaşatılmasının ve geleceğe taşınmasının en önemli güvencesi de yine annelerdir.

Anneler, var edici ilahî hikmetin bizi kucaklayan en müşahhas, en kutsal varlıklarıdır. Hiçbir hesabi yaklaşımla ölçülemeyen duyguyu, bağlanışı, sevgiyi, şefkati ve fedakârlığı onlardan öğreniriz. Onlar binbir çile ve zahmetle maddî varlığımızın yanında maneviyatımızı da beslerler. Annelerin sevinci de, üzüntüsü de dünyevî hiçbir hesap ve amaçla açıklanamayacak yüceliktedir.

Gözyaşının da, tebessümün de sınırı, sınıfı, rengi olmaz. Her anne bu sebeple evrenseldir. Onların kaygıları, umutları, beklentileri evrenseldir. Annelik beşer katında en nezih var olma ve var etme makamıdır. Evrensel mahiyet kazanan duygusuzluğun katı, donuk, merhametsiz dünyası, başka bir çaba içine girmeksizin yalnızca kulağını annelerin kalbine verse bile haksızlıklarla büyütülen karanlıklardan kurtulma imkânı elde eder. Orada asla kötü niyet, kötü düşünce, kötü söz barınamaz. Hiç şüphe edilmesin ki, dünyanın neresinde hangi dine ait olarak ve hangi dili konuşarak var olursa olsunlar, bütün annelerin yüreği sınırsız sevgi ve hesapsız iyilikle doludur. Annelerin dili, gerçek ve tam anlamıyla gönül dilidir. Bizim ve tüm insanlığın bugün en çok ihtiyaç duyduğumuz hayati değerlerdir bunlar. Anne ile birlikte aile merkezli şekillenen hayatlar, daha huzurlu, daha insanîdir. Onların şefkat kucağı ve nasihatleri, çocuklarına en emin sığınak olmuştur.

Modern toplumlarda nesillerin müjde olma vasıflarını yitirmelerinde aile ile birlikte anneliğe gereken önemi vermemenin payı büyüktür. Bu toplumlarda insanlar sevgisiz büyümekte, insan ilişkilerine yardımlaşma, dayanışma hâkim olamamakta; şiddet, toplum düzenini sarsmaktadır. Ne yazık ki, anneyi ve kadını da hedef alan şiddet, özellikle kadını ekonomik faydalar uğruna hiçleştiren Batı’nın girdiği medeniyet ve insanlık bunalımının kanıtı olarak sıklıkla yaşanmaktadır.

Bizim tarih ve medeniyetimizin en temel ahlâki ilkesi, anneye duyulan saygı ve hürmetle şekillenmiştir: Cennet annelerin ayakları altındadır. Biz de onlara saygıyı yılın sadece bir gününe has kılmaz, bütün zamana yayarak yaşama biçimine dönüştürürüz, dönüştürmeliyiz.

Annelerimizin mutlu olması, incinmemesi ve gözlerinin yaşlı olmaması en temel arzumuzdur. Onların ihmal edilmesi, unutulması, köşelerinde yalnız ve bir başlarına bırakılmaları kabul edemeyeceğimiz bir durumdur. Hiçbir şekilde haklarını ödeyemeyeceğimiz annelerimize ‘öf’ bile dememeli, sadece Anneler Günü’nde değil, yılın her günü onları hatırlamalı, ne kadar kıymetli olduklarını kendilerine daima hissettirmeliyiz.

Eğitim-Bir-Sen olarak, her biri altın değerinde nasihat ve pratikleriyle ruhumuzu tezyin eden en naif, en asil öğretmenlerimiz olan annelerimizin Anneler Günü’nü kutluyor; dualarına, şefkat ve merhametine her zaman muhtaç olduğumuz annelerimize hayırlı ömürler diliyoruz.