MEMUR-SEN ANKARA İL BAŞKANI MUSTAFA KIR 2015-2016 EĞİTİM ÖĞRETİM YILININ BAŞLAMASI  MÜNASEBETİYLE  "SORUN ÜRETEN EĞİTİMDEN ÇÖZÜM ÜRETEN EĞİTİME GEÇİLMELİDİR."DEDİ

Sorun Üreten Eğitimden Çözüm Üreten Eğitime Geçilmelidir

             2015-2016 Eğitim-öğretim yılı  başlıyor. Okul öncesi, ilk öğretim ve orta öğretim çağındaki 18 Milyon öğrencimiz ,900 bin 794 öğretmen ve yöneticimiz  ders başı yapıyor. Bütün eğitim-öğretim camiasına,velilerimize, öğrencilerimize ve eğitim emekçilerimize  kazasız, belasız, hayırlı ve başarılı bir eğitim-öğretim yılı temenni ediyorum.

            Bilindiği üzere  çocuklarımız psikolojik, fizyolojik, sosyal ve ruhsal  açıdan birçok değişimi aynı anda yaşayan en önemli varlıklardır. Onun için çocuklarının eğitim ve öğretimi   her gelişmiş ülke için  birincil mesele olarak görülmüştür. Çünkü bir ülkenin  zenginliği mal varlığının çokluğu ile değil eğitilmiş insanlarının varlığı ile ölçülür.

            Eğitim öğretim insan hayatının belirli bir dönemini değil, hayatının tamamını kapsayan, beşikten mezara kadar herkesi ilgilendiren bir olgudur. Böylesine önemli bir konuda atılacak her doğru adım bir milletin geleceğini kurtaracağı gibi,atılacak her yanlış adımda o ülkenin çöküşünü hazırlar.

            İnsanın yaradılış durumu , psikolojik, biyolojik ve ruhsal  konumu dikkate alınmadan eğitim sisteminde denenen yapısal değişiklikler çocuklarımızın geleceğini olumsuz etkilemekte, özellikle 28 Şubat sürecinde olduğu gibi farklı düşünen kesimleri ortadan kaldırma ve kökünü kurutma adına alınan ideolojik kararlar gençliğimizin geleceğini karartmakta ve hayallerini yıkmaktadır.

Eğitimdeki Hedefsizlik Eğitim Sisteminin En Önemli Sorunudur.

            Ne yazık ki Milli Eğitim Temel kanununda belirlenen temel amaç ve ilkeler gençlerimizin dünyasını ve ahretini birlikte kucaklayamıyor. onların ruh yapısında olumlu değişiklikler meydana getiremiyor. Eğitim sistemi sorun çözme yerine  sorun üretiyor.  Buna  rağmen  sorunlar halının altına süpürülerek  resmi ideolojinin ve bürokrasinin   payandası  ile sistem  yürütülmeye çalışılıyor.

Okullarımız, Çocuklarımızın Ruhlarına Hitap Edemiyor.

            Rol model eğitimci,rol model ana-baba  rol model arkadaşların ağırlıkta olmadığı ülkemizde çocuklarımız  kötü modellerin etkisi altında  kalarak; ya alkolün, ya uyuşturucunun, ya  şiddetin, ya  çetenin ya da kendilerini terörün kucağında buluyor. Çünkü sistem   iyi ile  kötüyü, doğru ile yanlışı, günah ile sevabı, meşru ile gayri meşruyu, helal ile  haramı, faydalı ilime yönelmeyi,faydasız ilimden kaçınmayı,iyi vatandaş olma yerine iyi insan olmayı, Hak ile  batılı  birbirinden ayıracak  davranışların gönüllerde ve   zihinlerde  yer bulmasına yönelik çalışmıyor.

             " Her doğan  çocuk İslam fıtratı üzerine doğar.Onu Yahudileştiren,Hıristiyanlaştıran ya da Mecusileştiren anne ve babasıdır." Hadisi şerifinde de ifade edildiği üzere her çocuk günahsız ve bütün kötülüklerden arınmış olarak doğmaktadır.  Modeller her türlü davranışlarında rol modellere özenirler. Çocuklarımız bizlerin aynasıdır. Onlarda görülen iyi ve kötü davranışların kaynağı bizleriz. Eğitim yetişmiş neslin yetişen nesle bilgi beceri ve kültürünü aktarma olayıdır. Öyleyse çocuklarımızda gördüğümüz olumlu ya da olumsuz her davranış  bizlerin eseridir.

Ya öğretenlerde Ya öğretilenlerde sorun vardır Demektir.

                Gençlerimiz büyüdükçe, bilgi edindikçe   daha faydalı, daha hoşgörülü, daha üretken olması gerekirken okudukça adeta çıldırıyorsa; şiddet,terör, cinayet vurgun soygun, madde bağımlılığı gibi kötü işlere kendini kaptırabiliyorsa  ya anne ve babalarda, ya terbiye metodunda   sorun vardır demektir.

                 Okullarımız eğitim ve öğretimin yapıldığı,  güzel davranışların kazandırıldığı yerler olması gerekirken kötülüklerin kazandırıldığı mekanlar haline gelmiş ise  ya okullarda yada okutulanlarda ya da okutanlarda ters giden bir şeyler vardır demektir.

              Okul çevrelerinin , başıboş insanların barınağı, uyuşturucu tacirlerinin,  sığınağı haline gelmesi  öğrenciler üzerinde yapılan istatistikî rakamlara   göre öğrencilerin % 80 inin  sigara aldığını, % 36 sının uyuşturucu kullandığını . %65 inin bir defa denediğini  % ’74 ünün şiddet gördüğünü %65 inin şiddet uyguladığını ifade etmesi  Madde bağımlılığının  İlkokullara kadar inmesi  sorunun boyutunun nerelere uzandığını  göstermektedir.

Kötülüklerin Kaynağı Ruhsuz Eğitimdir.

             Şiddetin, madde bağımlılığının, tacizin  kaynağı insanın yaradılış yapısı dikkate alınmadan verilen ruhsuz eğitimdir. Ruhsuz eğitim sistemi ile gençlerin istikbale matuf hayalleri yıkılmakta, gelecekleri karartılmakta yarınına güvensizlik aşılanmaktadır.     Ruhsuz eğitim sistemi  ile öfkeler kontrol altına alınamamakta sorunlar çözülme kördüğüm olmaktadır. Ruhsuz eğitim sistemi ile aile içi terbiye ve disiplin sağlama yetersiz, sosyal iletişim becerileri zayıf kalmaktadır. Özellikle nitelikli eğitimci yetiştirilememesi  okullarda nitelikli eğitim verilememesi rehberlik hizmetlerinin amaçları dışında kullanılması,müfredatın çağın gereklerine göre yenilenmemesi, kontrolsüz internet kullanımı, cinsel içerikli TV  programları, şiddet konulu film ve diziler aile yapısını yozlaştıran magazin,  ölüm, intihar, cinayet haberlerinin  pervasızca  yayınlanması  sistemi zaafa uğratan ve  madde bağımlılığını şiddeti, tacizi  körükleyen  ahlaki erozyonu ve manevi tahribatı artıran sebeplerden bazılarıdır.

             Nüfusumuzun % 25 i 18 yaşın altındadır. Sadece öğrenci sayımız 25 milyonun üzerinde olup, bazı ülkelerin toplam nüfusunu ikiye,üçe katlamaktadır.  Bu  gücü, gereği gibi değerlendirebilen ve kontrol altında tutabilen ülkeler için gençlik  en büyük hazinedir. Gerekli tedbir alınamadığı ve sağlıklı eğitim verilemediği takdirde  Milli ve manevi değerlerden mahrum bırakılarak yetişen  gençlik ne zaman ve kimin elinde patlayacağı belli olmayan serseri bir mayın gibidir.

            Çözüm için sorun üreten eğitim sisteminden çözüm üreten eğitim sistemine  geçilmeli, Müfredatın belirlenmesinde kitapların hazırlanmasında  evrensel gerçekler ülkesel ve bölgesel gereksinmeler  insanın maddi ve manevi yapısı   dikkate alınarak hazırlanmalıdır. Devlet-aile, aile -okul ve okul ile çevrenin birbirini yalanlayan eğitim uygulamaları terk edilmelidir. Çocukların manevi eğitimine ağırlık verilmeli, dini eğitim ve değerler eğitimi kendi kültürümüze uygun olarak  ana sınıfından itibaren verilmeye başlanmalıdır.

Okul Öncesi Eğitim Zorunlu Eğitim Kapsamına Alınmalıdır.

            Okul öncesi eğitim  zorunlu eğitim kapsamına alınmalı ve okul öncesi eğitim insanın yaradılış yapısına  uygun olarak verilmelidir. Yapılan araştırmalar Türkiye’de okulöncesi eğitim kurumlarının yetersizliğini ortaya çıkardığı  gibi temel dini bilgilerin eksikliğini de ortaya koymaktadır.

             Zira eğitim doğumla başlayıp hayat boyu devam eden bir süreçtir.  Çocukluk eğitimi ilk olarak aile de başlar, okul öncesi eğitim ve ilköğretimle devam eder. Okul öncesi eğitim dediğimiz kreş ve anaokulları çalışan anne ve babalar için çocuk bakıcılığı görevinin üstlenildiği bir kurum olarak görülmemelidir. Bilakis çocukların hem fiziksel, hem bilimsel açıdan becerilerini ve yaratıcı yönlerini ortaya çıkaran ve sosyal birey olarak yetişmelerini sağlayan, aile eğitimini de içine alan çok önemli bir eğitim kurumu olarak  değerlendirilmelidir.

                                İnsanı Merkeze Almayan Hiç Bir Sistemin Başarı Şansı Olamaz.

        Bilimsel olarak öğrenmenin beşikte başladığı öğrenmenin temelinin ise 4-6 yaşlarında atıldığı çocuğun; zihinsel, duygusal, sosyal ve fiziksel gelişiminde çok önemli izler bıraktığı bilimsel bir gerçektir.. Çünkü 3-4 yaş, çocukta hayallerin güçlenmeye başladığı, dine ve dünyaya ilgilerinin yoğunlaştığı altın çağdır. Bu yaşlarda alması gereken temel dini bilgilerin ve değerler eğitiminin daha sonraki yaşlarda verilmesinin çocuk üzerindeki tesirinin yetersiz  kaldığı  sadece bilgiyi ders olarak öğrenmiş olmaktan öteye geçmediği de bilimsel bir gerçektir.

        Bu gerçekler dikkate alınarak eğitim sistemi yeniden kurgulanmalıdır. Zira insanı merkeze almayan duygu ve düşüncelerini hesaba katmayan hiç bir sistemin başarı şansı olamaz.

                                                                                Mustafa Kır

                                                                 Memur-Sen Ankara İl Başkanı