TBMM’nin bu araştırmasına göre; çocuk ve gençleri şiddete iten nedenler bireysel, kişiler arası, sosyal ve toplumsal olarak 3 ana başlık altında toplanmaktadır. Bireysel etkenler; çocuğun sağlıksız doğması, sorunlu bir şekilde büyütülmesi, çocuğun ailede istenmeyen çocuk olarak yetişmesi, hiperaktivite, dürtüsellik, depresyon, düşük benlik algısı, kaygı gibi ruhsal sağlık sorunları, okul başarısızlığı, okula devamsızlığı, çocuğun şiddet içeren ortamda bulunması ve şiddete maruz kalmasıdır.

Kişiler arası ilişkilere ait etkenler ise; ailenin şiddete yönelik bir kültür yapısının olması, çocuk sayısının fazla olması, kentlere göçle uyumun sağlanamaması, aile ortamında alkol ve madde kullanımı ve stres, ailede ruhsal veya davranış bozukluğu bulunan birinin olması, erken yaşta anne ve baba olan bireylerin çocukları, aile içi geçimsizlik gibi nedenlerdir. Sosyal ve toplumsal etkenlere ise; küreselleşmeye bağlı olarak toplumun sosyal, kültürel ve ekonomik yapısı üzerindeki olumsuzluklarla toplumun değer yargıları ve kültürünün şiddet kültürüne dönüşmesi, internet kafe vb. ortamlarda şiddet içeren sanal bir oyun kültürünün alınması, medyada devamlı yer alan şiddet görüntüleri, delici-kesici alet ve ateşli silah taşımaları, çete üyesi olmaları, spor ve kültürel etkinliklere katılmamaları ve toplumda güven, barış, adalet, hakkaniyet, merhamet ve sorumluluk duygularının sarsılması, önemini yitirmesi nedenleri gösterilmiştir

memurlar.biz