Eğitimcilerin hemen hemen tamamının 72 aydan küçük çocukların okuma yazma için küçük olacağı uyarılarına: ‘Biz zaten okuma öğretmeyeceğiz, oyun oynatacağız.' dediniz. Anasınıflarında ve anaokullarında oynanan oyunların nesini beğenmiyordunuz, zaten çocuklar oralarda eğlenceli oyunlar oynuyorlardı.  

“‘Küçük' 1'lerle ‘Büyük' 1'leri ayrı sınıflara koyacağız.” dediniz. Hem bununla ilgili bir mevzuat yayınlamayıp inisiyatifi okul yöneticilerine bıraktınız hem de bunun genel itibariyle çok mümkün olmayacağını bilemediniz. Kaldı ki ayrılsalar bile bu ayrışmanın başka sorunları beraberinde getireceği ortadadır.  

Çocuğunun geleceğini düşünüp okula göndermek istemeyen 65-72 ay velilerini doktor raporuna zorladınız ve hatta rapor alanları da çocuklarına ihanetle suçladınız. Bir çocuğun eğitime hazır olup olmadığı kararını eğitimcilerin; boğazı ağrıyan çocuğa hangi ilacın verileceği kararını ise doktorun tespit edeceğini bilemediniz.  

Şu anki durum:   Okul açılalı bir ayı geçti. Karmaşa artarak sürüyor. 1. Sınıf öğretmenleri perişan. Onların fikri sorulmadı. Bazı öğrenciler sünger gibi beyinle bilgi istiyor. Bazı öğrenciler hala anneleri için ağlıyor. Bazıları anneleriyle derslere girmeye devam ediyor.  

Özetle:   Olmadı. Yanlış yapıldı. İnatlaşıldı. Olan çocuklara oldu.  

Metin KOÇER