Suriye Arap Cumhuriyeti geçmiş yıllarda Türk öğrencilerine Suriye üniversitelerinde burslu okuma imkanı tanımıştı. Ancak daha sonra Suriye, kendi üniversitelerinde bu hakkı sadece Hatay doğumlu öğrencilere tanıdı.

Biz de Hatay’dan  gelip burslu okuma imkânından yararlandık ama nedense bize, her zaman sanki öğrenci değilmişiz gibi, sanki bir suç işliyormuşuz gibi bir izlenim sunuldu. 2008’de bu sorunumuzu Türkiye-Suriye  ilişkilerinin özellikle ticari, iktisadi ve siyasi ilişkilerinin sevindiren haberlerine haber ekleyerek, üniversite denklik sorunumuzu basın aracılığıyla Türkiye Cumhuriyeti yetkili makamlarına arz ettik.

Olumlu bir sonuç aldık ve ülkemizin bize sahip çıkmasının gururuyla, okulumuzu bir an önce bitirip ülkemize faydalı olabilme umudunu amaç edinerek, daha azimli bir şekilde derslerimize sarıldık. Yalnız yine bir karamsarlığa, yine yeni bir umutsuzluğa kapıldık. ‘Arap Baharı’nın Suriye’de esmesi ve aylar sonra halkın yönetime karşı mücadelesinin zirveye çıkması ve bu olayların bir iç savaşa dönüşmesi sebebiyle vahim sonuçların yaşanmasından payımızı fazlasıyla aldık.

Dışişleri Bakanlığımızın mecbur kalınmadıkça Suriye’ye gidilmemesi gerektiğini duyurmasına rağmen, hala orada bulunmaktayız ve okulumuzu bitirmekten yanayız.

Çünkü, var olan hükümetimiz Suriye yönetiminin atacağı her olumsuz adıma karşı hazırlıklı olduğunu ve tedbir aldığını beyan etti, biz hariç... Neden mi? Başbakanlığa, Dışişleri Bakanlığı’na burada bize sahip çıkılmasının ve mağduriyetimizin giderilmesinin gerekçelerini dilekçeler yazarak defalarca aktardık. Bakanlıklarımız da bizi YÖK’e yönlendirdi.

Sorun burada ya! YÖK bu kadar öğrenciyi nasıl alırız, kontenjan yok diyor. İyi de  Suriye’deki Büyükelçiliğimize kaç öğrenci var diye sordunuz mu? Bizce elçiliğimiz bile Suriye’de kaç Türkiye Cumhuriyeti uyruklu öğrencinin olduğundan habersiz. Ama  sayımız 30 öğrenciyi geçmez, yani birbirimizi tanıyacak sayıdayız.

28 Aralık 2011’de Şam’da meydana gelen ve onlarca kişinin ölümüne neden olan o korkunç intihar saldırısı Şam Üniversitesi’nin ve kaldığımız öğrenci yurdunun sadece 300 metre yakınındaydı.

Şimdi yetkili makamlarına sesleniyoruz: Öğrenci olarak ciddiye alınabilmemiz için birilerinin ölmesi mi gerekiyor? Halep Üniversitesi’nde ve Şam Üniversitesi’nde öğrenciler birbirine silah çekiyor ve ateş ediyor. Geçen hafta bir kaç kişi öldü. Yani elbette burada her an her şey olabiliyor. Çünkü, defalarca Hatay-Şam hattına çalışan Türk otobüslerinin içinde, muhaliflerin ve yönetim yanlısı güçlerin iki ateşi arasında kaldık ve kalmaya devam ediyoruz. Libyalıya, Somaliye, Suriyeliye kucak açan, sahip çıkan ve Türk üniversitelerinde okutan Türkiye Cumhuriyeti’nin, Suriye’de üniversite okuyan, artık Türkiye Cumhuriyeti vatandaşı olduğu için horlanan ve her gün, nice maddi ve manevi baskıya maruz kalan kendi vatandaşlarına yani az sayıdaki Türk öğrencilerine sahip çıkılmasını, mağduriyetimizin giderilmesini ve Türkiye üniversitelerinde öğrenimimizi tamlamak istiyoruz.
 
MEHMET SALİH AÇIKEL
[email protected]
05340132957