28 yıl önce, büyük bir davanın bakiyesini kendi hikâyesine dönüştüren adamlar, ömür verdikleri değerler uğruna o gün için küçük, bugün için çok büyük bir adım attılar. Geçmişi değersizleştirmeyi güç, halkı küçümsemeyi tıynet, Batı’ya özenmeyi itibar, emperyalist mahfillere payanda olmayı çıkar yol sananlara karşı; zoru yol, paylaşmayı erdem, kardeşliği azık yaparak, toprakta yitik tohum gibi duran adamlara cemre oldular. Ülkenin dört bir yanında ödediği bedelin sızısıyla yazgısını bekleyen namzetlere çağrı mektupları yazarak, ‘hikâyemiz ortak, davamız tek, zaman birlik olma, bir araya gelme zamanı’ dediler. ‘Bedel ödemeyenin hikâyesi, hikâyesi olmayanın da büyümesi mümkün değildir’ kavlince mayamızı çaldılar. Kirlenmiş bir alanın tahliye edilmesinin, ideolojik saplantılardan arındırılmasının, vesayetin tasfiyesinin başlangıç noktası oldular, yeni sendikal varoluşun temelini attılar.

Milletin iradesine indirilen darbelerin neticesinde herkesin sindirildiği dönemlerde, iç dinamikleriyle birbirine kenetlenenler, bu ülkeye ait olduğunu ispatlamak zorunda kalmanın ağır yükünü omuzlayanlar geleceği o gün tarihten ödünç aldılar. İstikameti doğru olanın yolu zor olsa da ufku hep açık olur. Çünkü zaman, istikameti doğru, mücadelesi haklı olanlara güçlü bir gelecek armağan eder. Her doğru adım yarını tahkim eder, işi kolay kılar.

Kapatmaya, yok saymaya, her fırsatta bedel ödetmeye karşı direndiler, asla geri durmadılar, hep haktan ve haklıdan yana oldular. Sendikaya, dünyevi haklarının aracısı, uhrevi hesaplarının kurtarıcısı gözüyle baktılar. Bu samimiyet iklimi, aidiyet bilinciyle eski söylencelere yeni diskurlar belirleyerek, kamu görevlilerinin hak arama mücadelesini dar kalıplardan çıkarıp geniş ufuklara taşıdılar, sendikacılığı özgün bir bakışla gergef gibi dokudular. Zembereği yeniden kurarak geçmişi bugüne bağladılar, bugünü de yarına dâhil ettiler. İdeallerle örülmüş gerçekçi hedeflere bir bir ulaşarak, sendikacılığın aklını zenginleştirdiler, mücadele enstrümanlarını çeşitlendirdiler; zorbalığa hapsolmuş, yıkma alışkanlığı nedeniyle itibarsızlaşmış sendikacılık yerine, emek mücadelesini, tazelenmiş bir iklimde çözüm odaklı yaklaşımla ve kararlı adımlarla bugünlere taşıdılar.

Sosyal ritmimizi bozan, toplumsal yaralarımızı kutuplaşmaya düşmeden, düşürmeden, kimseyi yok saymadan, saydırmadan, başörtüsü yasağının kaldırılması için 12 milyon 300 bin imza ile tarihe silinmez bir kayıt düştüler. Katsayı engeliyle geleceğimizi katleden anlayışı yerle yeksan ettiler. Milletle hizayı hiç bozmadılar, konjonktürel olanı değil, her zaman tutarlı ve hakiki olanı benimsediler.

Doğruda müdavimlik, büyümede istikrar getirdi. Dünyanın gidiş yönü, ülkenin gerçekleri ve sendikacılığın idealleri arasındaki kesişim noktasını hep eğitim çalışanlarının lehine sonuçlandırdıkları için istikrar daim, gelenek kaim bir hâl oldu. Toplu görüşmeden toplu sözleşmeye geçmeyi sağlayan “toplumsal sözleşmeye de toplu sözleşmeye de evet” kampanyası, sendikacılığın ivme kazanması, damarlarının genişlemesi, daha güçlü bir pazarlık ve daha fazla kazanım için tarihî bir adımdı. Zaman, hamaset yapanlara, bukağıları sebebiyle doğru yöne adım atamayanlara değil, kendi ruhuna dokunanlara yardım eder. Toplu sözleşme masasında ‘kazanım varsa imza var, kazanım yoksa irade var’ duruşumuz, geleceğin sendikal tarihinde kendine çok daha geniş yer bulacak. Sendikacılığın her hâlükârda “hayır” ya da her hâlükârda “evet” olmadığı, her konuda müzmin olanların kaybetmeye mahkûm olduğu daha net görülecek.

Dünden bugüne, işyeri ve ilçe temsilcisinden şube yönetimlerine, şube başkanlarından genel yönetimlerine ve genel başkanlarına kadar her dönemde özgürlük talebi, hak mücadelesi, haklıyı güçlü kılma iradesi, kültüre yatırım yapma şuuru, akademik çalışmalarla modeller ve öneriler koyma zenginliği, yerelden evrensele tecrübe paylaşımıyla büyüyen, her yerde örgütlü yapısıyla 28 yıllık bir mücadeleyi geride bırakan Eğitim-Bir-Sen, üyelerinin geleceği için sarsılmaz irade, medeniyet değerlerimiz için muhkem kaledir.

Şükrü Kolukısa

Eğitim-Bir-Sen Genel Başkan Yardımcısı