Eğitim ülkemizin en önemli meselesi olmaya devam ederken, insan faktörünün bu sektörde ne kadar belirleyici olduğunu her defasında ısrarla vurguluyoruz.Vurgulamaya devam edeceğiz.Bahçesi çitle ayrılmış iki okul.Aynı arazi üzerinde bina ve fiziki imkanlar neredeyse birbirine denk.Ama başarıya baktığınızda hayretler içinde kalıyorsunuz.Birisi LYS de %98 ‘e varan yerleştirme oranı ile türdeş okullar arasında önemli bir yer edinirken,diğeri türdeşleri arasında nal toplamaya devam ediyor.

            Fiziki imkânların denk olduğu, öğrenci ve veli profilinin üç aşağı beş yukarı denk olduğu iki MEB ‘na bağlı okulun başarılarının belirleyiciliğinde insan faktörü bir kez daha kendini gösteriyor. Aradaki en önemli fark insan… İşini önemseyen, öğrencilerini dert edinen, onların başarıları ile gururlanan ya da tek kelime ile “nemelazım” diyerek geçiştiren iki Okul.

            Mekânları güzelleştiren insanlardır. Duvarlar taştan ,tuğladan, harçtandır.Onlar insana gülümsemez,bir şey anlatmaz ve aktarmazlar.Ama içinde yaşayanlar ve yaşananlar insan eli ile insanları mutlu ya da mutsuz,başarılı ya da başarısız eder.Dünyanın en iyi müfredatını yazın,en iyi binalarını yapın,en modern araç gereçlerle donatın onu kullanacak ve insanların yararına sunacak insandır.

            Meşhur bir kıssa… Kanuni Sultan Süleyman (Cennet Mekan) Han devrin Alimlerinden süt kardeşi Yahya Efendiye sorar.Bu cihan imparatorluğu bir gün gelir  yıkılır mı? İzmihlale uğrar mı acaba diye? Mektubu alan Yahya Efendi: CEVABINI bildirir.Cevap olarak mektubuna sadece:Nemelazım !Be Hünkarım! Yazmıştır. Mektup Kanuni Sultan Süleyman Han’a ulaşır. Cihan Padişahı”Mektuptaki bu “neme lazım be hünkârım” sözüne sinirlenir. ve Doğruca arkadaşı Yahya Efendinin yanına gider.

            Bu ne aymazlık be kardeş diye çıkışır Yahya Efendiye… Yahya Efendi devrin cihan padişahına, yaptığının aymazlık olmadığını, mektubuna böylece cevap vermeyi uygun bulduğunu anlatır. Yahya Efendinin cevabıNemelazım!kelimesinde gizlidir.

            Bir ülkede yaşayan insanlar  ne zaman etrafında olup bitenlere kayıtsız kalmaya, aldırmazlık ve aymazlıkla davranmaya başlarsa işte o zaman o ülke,o devlet izmihlale uğrar demek istemiştir.

            Gerçek de budur. Bahçesi çitle ayrılmış iki okul… Nasıl oluyor da birisinden mezun olan öğrenciler LYS- 2011 de ilk 1000 öğrenci arasına 20 öğrenci diğer mezunlarını ilk 10.000’e yerleştirme başarısını yakalarken, diğer okulun öğrencileri birçok şart aynı iken yerleşme puanı dahialamıyor. Bir önceki yılın başarısını gösteremiyor. Yönetim ve insan faktörü… Başka ne ile izah edilebilir ki?

            Bahçesi çitle ayrılan bu iki okulun birisi Fen Lisesi, Birisi Anadolu Öğretmen Lisesidir. Bu okullarda okuyan öğrenciler zekâ ve yetenek olarak birbirine çok yakın grupları oluştururlar. Fiziki mekân, ders araç gereçleri bakımından, yatılılık, bursluluk vb. şartlar bakımından da neredeyse denk şartları vardır. Veli profili de aşağı yukarı denk olan bu okulların başarı grafiği ne yazık ki birbirine denk değildir. Bunun en önemli nedeni yönetim anlayışı ve öğretim kadrosudur.

            Olan bu ülkenin çocuklarına oluyor beyler. Çocuklarımıza oluyor. Biz sizlerin emeklilik günlerini evinde geçirmesi gerekirken okulda geçirmeniz tercihi nedeniyle daha ne kadar stres yaşayacağız? LYS 2011 de istediği bir programa yerleşecek puanı alamayan, ikinci yıl yeniden dershaneye gitmek zorunda kalan ailelerin ve çocukların vebalini daha ne kadar üstleneceksiniz? Kırk yıl çalıştıktan sonra emekliliği düşünmeye fırsat bulmadan –sözüm ona-makamında ölen müdürler var.

            Her biriniz babasını okuttuğunuz, çocukları da okutmadan usanmadınız mı? Gözünüzü torunların çocuklarına mı diktiniz? Yeter Allah aşkına… Onurunuz ve şerefinizle yeter deyin. Emekli olun ve gelecek bir nesli daha kapris ve hırslarınızla kurban etmeyin. Yoksa aldığınız ah ve beddualarla dünyanızı da ahretinizi de berbat edeceksiniz.

Emin KÜÇÜK

Eğitim Yöneticisi