Öğretmenliğin başına gelenler Cumhuriyet tarihinde başka hiçbir mesleğin başına gelmedi.

Toplum nezdinde itibar erozyonu yaşayan öğretmenler kendi Bakan’ından destek beklerken Sayın Bakan televizyonlara çıkıp: “Öğretmenler işe geç geliyor, az çalışıyor, başarılı değiller.” dedi. Bunu ima da etmedi, açık açık söyledi. Bunu da ‘Ben dobra bir insanım.’ cümlesiyle normalleştirmeye çalıştı üstelik.

Hükümetin diğer önde gelen yöneticilerinden de ‘öğretmenlere saygınlık kazandıracağız.’ Şeklinde cilalar geldi daha sonra.

Ringde sallanan öğretmeni nakavt eden darbe Başbakan’dan geldi. Ek ödeme isteyen öğretmenler için Sayın Başbakan: “Öğretmenler haftada 15 saat çalışıyor, diğer memurlar 40 saat çalışıyorlar, bu haksızlık değil mi?’ diyerek ‘Öğretmenlerin aldıkları para çok bile.’ demeye getirdi.

Tüm bunlar yaşanırken…

4 4 4 uygulaması apar topar yasalaştı. Eğitimcilerin görüşü alınmak şöyle dursun gelişmeleri eğitimciler basından takip ettiler.

Sonrası kasırga…

Bir hafta bir branş mağdur, sonraki hafta başkası. Anasınıfı öğretmenleri bir anda ’işsiz mi kalıyoruz?’ dedi. ‘Sınıf öğretmenleri mağdur olmayacak, 5. Sınıflara girmeye devam edecekler.’ denildiği sanıldı! Sonra öyle olmadığı anlaşıldı.

Bakıldı sınıf öğretmenleri sistemin elinde ‘şişti’. Alan değişikliğine sarılındı.

Öğretmenler norm fazlası olmak ve eşlerinden ayrı kalmak korkusundan alan değişikliğine saldırdılar. Bunu yaparken sağlıklı düşünme fırsatları olamadı.

Dolaylı tümleci bilmeyen Türkçe öğretmenleri, göbekli Beden Eğitimi öğretmenleri, en çok 4 işlemle yıllarını geçirmiş olan Matematik öğretmenleri ve diğer branşlar çıktı ortaya.

Sitelerde ki anketlerden ve yorumlardan anlaşılıyor ki birçok öğretmen alan değiştirdiği için pişman.

Hani nerede kaldı öğretmen yeterliliği, verimliliği?

Birçok öğretmen bu cümbüş içerisinde ‘Ben ne yaptığımı biliyor muyum ki?’ durumunda kaldı.

Ama işin doğrusu asıl ‘ne yaptığını bilmeyen’ MEB’in ta kendisidir!

Metin KOÇER