“Bir haftadır hakikaten çok heyecanlıyım. İçim kıpır, kıpır. Gelişmeleri paylaştıkça bunun size de geçeceğine inanıyorum” dedi.
Gerçektende öyle oldu. Ankara için uzun sayılabilecek bir bilgilendirme toplantısıydı. Herkes bir yandan saate bakarken öte yandan peş peşe sorular sorulmaya devam etti. Çünkü gazeteci olmanın ötesinde anne, baba olarak da merak ettikleri çok sorular vardı.
Bilgilendirme toplantısı iki saat sürdü. Ama görünen o ki gelişmeler çerçevesinde, sürekli yenileri yapılacak.
Bakan Dinçer, “Peki bu toplumsal dönüşüm projesi ise öncelikle meclisi, milletvekillerimizi inandırmak gerekmez mi, onlara da tablet dağıtacak mısınız?” sorusuna hiç sıcak bakmadı ama sonra biraz yumuşayıp belki dedi, gazetecilere olabilir, özel okullara ise kesinlikle verilmeyeceğini söyledi.
Bakan Bey de bürokratlar da, bizim genel alışkanlığımız olan, en iyisi, dünyada ilk defa, daha iyisi yok gibi vurguları sık sık yaptılar. Oysa benzer uygulamaları daha önce yaygın olmasa da pek çok okulda gördüm.
En önemli sorulardan birisi de “Peki çocukları asosyalleştiremeyecek mi?” yönündeydi. O soru da taca atıldı. “Her şey de bugün, burada konuşulacak değil ya, o konuda da elbette projelerimiz var” denildi.
Anlayacağınız, öğrenciler yine “proje manyağı” olacaklar...
Bakan Dinçer’in bu heyecanı ve samimi çabaları, umarız Türkiye’ye çağ atlatır...

Abbas GÜÇLÜ_Milliyet