HER ŞEY üniversiteyi kazanmakla bitmiyor. Ailelerimizin bulunduğu şehirden uzaklaşıp okuduğumuz şehirlerde yeni bir yaşam, yeni bir düzene de başlangıç yapıyoruz.

İlk yıl çoğumuz yurtlarda kalmayı tercih ediyoruz ancak yurt imkanlarının kısıtlı olması, özel yurtların yüksek ücretleri gibi nedenlerle ikinci yılımızda ev bulma derdine düşüyoruz. Fakat ev kiralamak öğrenciler için kolay değil. Çünkü sadece paranızın olması yetmiyor.

En büyük dert ise öğrenciye ev kiralamak istemeyen ev sahipleri. Ev sahiplerini vereceğiniz kira dışında evi temiz kullanacağınıza, gürültü yapmayacağınıza, misafir çağırmayacağınıza da inandırmanız gerekiyor.

Bilgi vermiyorlar

Bu sorunu yaşayanlardan biri de benim. Diyarbakır'dan Uşak'a üniversite okumak için geldim. Uşak'ta kiralık ev sayısı az, maalesef ev sahipleri kiralık evlerini de öğrenciye vermiyor. Öğrenci olduğumuzu duyduklarında "Öğrenciye ev vermiyorum" diyerek hiç konuşmadan suratımıza telefonu kapatıyorlar. Biz de öğrencilerin dışında başka insanlara evlerini nasıl kiraya verdiklerini merak ettiğimiz için kendimizi bir ev sahibine memur olarak tanıttık.

Bu durumda ev sahibi konuşmayı kabul ederek, bizden ev kirası olarak 300 TL para istedi ayrıca eve masraf yapacağını da söyledi. Aradan 20 dakika geçtikten sonra bu sefer arkadaşım aynı kişiyi aradı ve öğrenci olduğunu söyledi. Bu sefer ev sahibi aynı ev için 2 kişi olursa 700 TL, 3 kişi olursa 750 TL kira istedi.

Biz ayrıcalık istemiyoruz, en azından eşit davranılsın. Bu konuda tek dertli biz değiliz. Arkadaşlarımıza siz de başınızdan geçenleri anlatın dedik.

İşte o hikayeler...

'Öğrenci eşittir para'

- Arda Baykal (Erciyes Üniversitesi-Radyo Televizyon ve Sinema): Ev sahipleri öğrencilere para gözüyle bakıyor. Çünkü biliyorlar ki öğrenciler kiralarını aksatmadan yatırıyorlar. En büyük sitemim, eve kaç kişi yerleşileceğini sorup, kişi sayısına göre kirada artış yapan ev sahiplerine. Oysa ki eğitim için ailelerimizden uzakta yaşamak zorunda olan bizlere yardımcı olmaları gerekir diye düşünüyorum. O nedenle bir gün evim olursa ve kiraya verirsem önceliğim öğrenciler olacak.

'Biz İzmir'de rahatız'

- Yunus Havan (Dokuz Eylül Üniversitesi-Psikolojik Danışmanlık ve Rehberlik): İzmir'de ev bulma konusunda pek sıkıntı olduğunu düşünmüyorum. İzmir'in çoğu semtinde öğrenciler, rahatlıkla ev bulabiliyorlar. Özellikle üniversitelerin yakın olduğu Buca ve bornova öğrencilerin tercih ettiği semtlerin başında geliyor. Bence İzmir, öğrenciler için güzel bir şehir. Öğrencilerin bir şehre okumak için gelmesi ve belli bir süre yaşaması o şehrin imajı için çok önemli. Mezun olduktan sonra olumsuz düşüncelerle öğrencilerin ayrılamaması için şehrin insanları ellerinden geleni yapmalılar diye düşünüyorum.

'Biraz şans işi'

- Melike Özden (Yıldız Teknik Üniversitesi-Şehir Bölge Planlama): İstanbul'da ev sahipleri öğrencilere çok karışıyor. Ev ararken çoğu kişi öğrenci olduğumu anlayınca "Öğrenciye ev vermiyoruz" diye kapıdan çevirdi. Çoğu evli ve çocuklu ailelere evlerini veriyor. Şimdi kiraladığım evde daha önce bir arkadaşım oturuyordu. Onun sayesinde az çok ev sahibini tanıyorduk. Arkadaşım taşınınca onun yerine evi ben kiraladım. Şimdilik sorun yaşamıyorum. Sözün kısası öğrencinin ev bulması hem de iyi bir ev sahibine denk gelmesi biraz şans işi.

'Evimizi babam kiraladı'

- Muhammed Ali Kılıç (Harran Üniversitesi-Kamu Yönetimi): Şanlıurfa'da özellikle son yıllarda göç nedeniyle kira fiyatları aşırı arttı. Öğrencileri geçtim ailelerin bile karşılayamayacağı meblağlarda kiralar isteniyor. Zaten öğrenci olarak ev bulmak büyük sorun. İlk zamanlar tek başıma ev bulmakta çok zorlandım, en sonunda yapamayacağımı anlayınca babamı çağırdım. Neyse ki babamla birlikte bir ev kiralayabildik.

'Misafire de karışıyorlar'

- Zerrin İnanmaz (Afyon Kocatepe Üniversitesi-Beslenme ve Diyetetik): Afyon'da ev kiralarken kalacak kişi sayısına göre evin fiyatı değişiyor. Ayrıca ev sahibi ya da apartman yöneticisi eve gelen misafiri de bilmek istiyor. "Sen öğrencisin, ailen gerekirse aç kalır, sana para yollar" diyen ev sahipleri bile var. 4 yıldır buradayım bu dediklerimin tam tersi davranan güzel insanlarla da karşılaştım. Onları aynı kefeye koymak istemem ama maalesef genel durum bu.

'Ev sahibimizin adağı varmış'

- Muhammed Ali Yüce (Kocaeli Üniversitesi-Bilgisayar Mühendisliği): Çoğu zaman öğrenciye ev vermem diyen ev sahipleriyle karşılaştık. Erkeklerin bu konuda daha çok zorlandığını düşünüyorum. Çünkü kızlar evi daha temiz tutarlar diye düşünüyorlar. Şimdi oturduğumuz evin sahipleri yaşlı bir çift. Nazmiye ve İsmet Arslan çiftinin çocukları yıllar önce Bolu'da öğrenciyken ev bulmakta çok zorlanmış; onlar da o günden sonra kendi evlerini sadece erkek öğrencilere vermeye karar vermişler. 9 yıldır bu şekilde evlerini sadece erkek öğrencilere kiralıyorlar. Bu bizim için büyük şans.

'Kiralık evlerin çoğu eski'

- Gökcem Tonyalı (Orta Doğu Teknik Üniversitesi-Gıda Mühendisliği): Bu durum semtine göre farklılık gösterir ama Ankara'da özellikle üniversitelerin çevresindeki semtlerde ev bulmak bizler için pek sorun olmuyor. Fakat bu evlere de normal fiyatından daha yüksek kira vermek zorunda kalıyoruz. Evlerin çoğu eski. Buna rağmen ev kiralarken önceliğimiz üniversiteye yakın olması. Tabii ev sahipleri öğrencilerin gürültülü yapması, evi temiz kullanmamaları gibi önyargılara sahipler. Kısmen haklı olsalar da genelleme yapılmaması gerektiğini düşünüyorum.