Eğitimde öğrenci ve öğretmen olmak üzere iki önemli kesim bulunmaktadır. MEB, daha kaliteli bir eğitim vereceğim derken ve buna yönelik kararlar alırken, uygulamadan en çok etkilenecek olan öğretmenleri ve diğer personeli hiç dikkate almamaktadır.

Şuan hemen her gün yer değiştirme mağduriyetleri medyada haber konusu olmaktadır. Bakanlık, yer değiştirme sorununu çözmek için normalde tüm alternatifleri eğilmesi, değerlendirmesi gerekiyor. Ama MEB, sorun çözmekten yana değil. Örneğin, yer değiştirmelerde, becayiş en kısa vadeli enstrüman olarak durmaktadır.

657 sayılı Devlet Memurları Kanununun 73. maddesindeki "Aynı Kurumun başka başka yerlerde bulunan aynı sınıftaki memurları, karşılıklı olarak yer değiştirme suretiyle atanmalarını isteyebilirler. Bu isteğin yerine getirilmesi atamaya yetkili amirlerince uygun bulunmasına bağlıdır." hükümleri ile Sözleşmeli Personel Çalıştırılmasına İlişkin Esasların "Kurum içi yer değişikliği" başlıklı Ek 3. Maddesi (a) bendindeki "a) Kurumun hizmet icapları dikkate alınarak, aynı unvan ve hizmet niteliklerini haiz sözleşmeli personelin kurum içi karşılıklı yer değiştirme talepleri, pozisyonunun vizeli olduğu birimde fiilen en az bir yıl çalışmış olmaları şartıyla yerine getirilebilir." hükümlerinde öğretmenlerin becayiş hakkı yer almaktadır.

Ayrıca; Milli Eğitim Bakanlığı Personel Genel Müdürlüğünün 04.09.2009 tarih ve 57235 sayılı yazısının (a) bendinde"Kurumun hizmet icapları dikkate alınarak aynı unvan ve hizmet niteliklerini haiz sözleşmeli personelin kurum içi karşılıklı yer değiştirme talepleri, pozisyonunun vizeli olduğu birimde fiilen an az bir yıl çalışmış olmaları şartıyla yerine getirilir." şeklinde sözleşmeli öğretmenlerin becayiş hakkından bahsedilmektedir.

Kısaca "Farklı yerlerde çalışan aynı sınıftaki memurların, karşılıklı yer değiştirerek atanmalarını istemeleri"anlamına gelen becayiş, atamalarda en çok başvurulan yöntem. Eş ya da puan yoluyla atamalarını isteyen, ancak norm kadro ve zorunlu hizmet uygulaması yüzünden atanamayan öğretmenler, becayiş ile kanundaki tüm atanma şartlarını taşıyorlar. Ama MEB kendi yönetmeliklerinde bu uygulamaya yer vermediğinden, Öğretmenler, 657 sayılı devlet memurları kanununun 73. maddesi hükümlerinden kaynaklanan bu haklarını kullanamıyorlar.

Örneğin; zorunlu çalışma yükümlüsü öğretmen ile zorunlu hizmet alanındaki öğretmenler arasında becayiş yapılabilmesi için duyuruya çıkılması ile zorunlu çalışma yükümlüsü öğretmenler köy ve beldelere giderken köy ve beldelerdeki öğretmenlerde şehir merkezlerine yer değiştirebileceklerdir.

Yine eşi ve kendisi sınıf öğretmeni olan iki öğretmenimizden bayan olan köyde, erkek olan şehirde ise eşler arasında becayiş yapılabilmesi için duyuruya çıkılması da aile açısından çok yerinde bir uygulama olacaktır.

Bu hususlar hakkında, Bir Milletvekili tarafından,

" 1-Sözleşmeli ve kadrolu Öğretmenlerin becayiş haklarını kullanabilmeleri için gerekli girişimde bulunacak mısınız?

2-Milli Eğitim Bakanlığının http://mebbis.meb.gov.tr/ adresindeki Mebbis Uygulamaları kapsamında becayiş servisi açılarak öğretmenlerden başvuru alınacak mıdır?

3-Parçalanan öğretmen ailelerinin bileştirilmesi için becayiş uygulamasını bir çözüm olarak görüyor musunuz?" sorularının yazılı olarak cevaplandırılması için Milli Eğitim Bakanlığına önergesi verilmişti.

Milli Eğitim Bakanlığı Strateji Geliştirme Başkanlığının 28/11/2011 tarih ve 7751 sayılı yazısı ile cevap verilmiştir. Aynı konudaki benzer sorular yine Strateji Geliştirme Başkanlığının 25/12/2012 tarih ve 243021 sayılı yazısı ile cevap verilmiştir.

İşte o cevap;

MEB kısaca 2011 ve 2012 yılındaki cevabi yazılarında Becayiş ile ilgili olarak; "Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmenlerinin Atama ve Yer değiştirme yönetmeliği ile ilgili güncelleme çalışmaları devam etmektedir." diyerek becayişin yönetmeliğe konulacağı mesajı vermesine rağmen 2015 yılında bu yönetmeliği yeniden yazmış ve yürürlüğe koymuştur.

2015 yılında yayımlanan yeni yönetmelik 17.04.2015 Tarihli ve 29329 Sayılı Resmi Gazete'de Yayımlanan Milli Eğitim Bakanlığı Öğretmenlerinin Atama ve Yer Değiştirme Yönetmeliğidir. Bu yönetmelikte becayişle ilgili tek bir satır yoktur.

Bir yaraya merhem olmayan, sorunları öteleyen, risk almayan, sorun çözmeyen hiçbir Bakanlık yöneticisinin gülmeye hakkı olmamalıdır.

Bu manada, Allah, yöneticilerimize, üstlendikleri ağır sorumluluğun farkına varma basireti versin.

Tonton dede pozları verip de hiçbir işe yaramamak, bu Devletin Bakanlarına yakışmamaktadır.

Ahmet KANDEMİR