Mali ve özlük haklarımız ile ilgili sorunları yaza yaza bıkmayacağım. Geriye doğru baktığımda, bu köşeden 60’ın üzerinde yazı yazmışım. Birçoğun da benzer sorunlardan bahsediyorum. Ortada değişen bir şey olmayınca da aynı şeyleri tekrarlıyorum. Tekrar tekrar yazıp, sonuç alamayanlar ile  ilgili olarak  aklıma şu deyim geliyor; “Benim oğlum  bina okur,  döner döner  yine okur.” Atalarımız okulda ilerleme kaydedemeyen çocuklar için bu latifeyi söylemiş ama doğrusu üzerime alındım. İyi de dersime çalışıyorum ama “bina” okumaktan öteye geçemedim. Bu deyimi bizim çalışmalarımıza uyarladığımda kendi kendime; suç ben de mi? yoksa bizi anlamayan kör ve sağır olmuş sistemde mi? diye soruyorum. Sadece şube müdürleri değil; bakanlık müfettişleri, eğitim müfettişleri ve tabi ki şeflerde aynı durumdalar. Onlarda astlarından daha az mali haklara sahiptir. Sınavlara girip görevde yükselirken mali hakların azalmasının izahı olabilir mi? Lisede okul müdürüsünüz, sınava girip bakanlık müfettişliği gibi bir makama yükseliyorsunuz, aldığınız maaş lise müdürü iken aldığınızdan daha az!… Şefi, şube müdürü, eğitim müfettişi hepsi benzer durumda! Yok, bunun izahı! Bu haksız durum karşısında çıkan feryadı duvar olup duymayanları, ben Allah’a havale ediyorum. Onlara sadece şunu diyorum “Mazlumun gönül dumanının zalime ettiğini, kızgın ateş kuru otlara yapamaz.” (Sadi)

 UEYDER kuruldu da ne oldu diyen arkadaşları duyar gibi de oluyorum. Hem haklılar, hem de haksızlar. Haklılar,  çünkü 1 sene zarfında tüm isyanımıza rağmen elle tutulur bir sonuç alamadık. Gönül şunu istiyor. Haksızlığı ilgililere ilettik mi, sorun çözülsün diye bekliyoruz. Beklenti, yanlış değil. Geriye baktığımda bu anlamda bir arpa boyu yol gidemedik gibi görünüyor. Sivil Toplum Örgütü olarak sorunlarımızı kamuoyuyla paylaşmak dışında ne yapabiliriz? Bu sorunun cevabını hep birlikte düşünüp ortak akıl bularak, sesimizi daha gür çıkarmamız lazım. Çünkü bu davada haklıyız. Özlük haklarımız da astlarımızdan daha geride kaldı.  Ortada atama ve yer değiştirme yönetmeliğimiz yok. Bu haksızlığı yapanlar ya da görmeyen gözler, elbet bir gün görecekler.

Bu kadar kısa zamanda sonuç almak çok güç. Öyle olsa yıllar önce kurulmuş olan sendikaların bugün mevcudiyetinin tartışılır olması gerekirdi. Yıllardır çeşitli iş kollarında sendikalar var. Çalışanların haklarını savunuyor, kazanım elde etmek için ellerinden geleni yapıyorlar. Bir çırpıda kazanımları elde etselerdi,  sendikalara kısa zaman sonra gerek kalmazdı. Onun için çok da sabırsız olmayalım. Şu bir gerçek ki, bu geçen süre zarfında sorunlarımız daha fazla gündeme gelmeye başladı. Hep ifade ediyorum; UEYDER diye google yazın, gelen sonuca bakın. Daha önce şube müdürlerinin sorunları diye internette yazdığınızda birkaç başlık geliyordu, o kadar. Şimdi öyle değil, daha fazla gündemdeyiz. Şimdiye kadar yapılmamış bir işi başarıyoruz. Örgütleniyoruz. Ayrıca, sorunlarımızı milletvekillerinden, müsteşara, sendika yöneticilerine kadar ilgililere anlattık. Sağır sultanlar duyana kadar anlatmaya devam edeceğiz. Bence hepsinden önemlisi ortak sorunlarımız için 700’e yakın yönetici bir araya geldi. Sayımız arttıkça gücümüzde aratacaktır. STK ların gücü; üye sayısı ve yaptığı etkinlikler ile doğru orantılıdır.

Bu yazılarımızı takip edenler, yine bu müdürlerin işi gücü paradır, diye düşünüyordur. “Bizim işimiz gücümüz para değildir.” Amma velâkin söze değil bu sözleri söyletene bakılmalıdır. Mali haklar bakımından özellikle 2002 yılından bu tarafa denge bozulmuştur. Eşit işe eşit ücret, personel maaş rejimi değişecek diye diye ast üst ilişkisi bozulmuştur. Bizden yana bozulan hak ve hukukun bir gün tecelli edeceğine inanıyor, sabrediyoruz. Bu seferde kelamımı İbrahim hakkı Hazretlerinin bir şiiri ile bitireyim, 

'Hakk şerleri hayr eyler,
Zann etme ki gayr eyler,
Ârif onu seyr eyler,
Mevlâ görelim neyler,
Neylerse güzel eyler.

Davut ÇALIŞKAN